با توجه به آثار بسيار مهم توبه، كه عبارت از رسيدن به مغفرت و رحمت و رضوان حق است، و نيز پيدا شدن لياقت براى ورود به بهشت، و امان يافتن از عذاب جهنم، و بيرون شدن از جاده ى گمراهى، و قرار گرفتن در مسير هدايت، و پاك شدن پرونده از سياهى و ظلمت، بايد گفت: توبه مسأله اى است عظيم، و برنامه اى است بزرگ، و حقيقتى است فوق العاده، و واقعيتى است ملكوتى و عرشى.
توبه به اينكه انسان استغفراللهى بگويد و در باطن اندكى دچار حيا شود، و در جلوت يا خلوت اشكى بريزد حاصل نمى شود، زيرا بسيارند مردمى كه بدين صورت توبه مى كنند، ولى پس از اندك مدتى به همان گناهانى كه آلوده بودند باز مى گردند!
بازگشتن به گناه، بالاترين دليل اين معناست كه توبه ى حقيقى حاصل نشده، و بازگشت واقعى تحقق پيدا نكرده.
توبه و بازگشت واقعى، آنچنان مهم و باعظمت است كه قسمت عمده اى از آيات قرآن و معارف الهيه به آن اختصاص يافته است.
منبع : پایگاه عرفان