«وَ أَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ...».
از خداوند به خاطر گناهانتان طلب آمرزش نماييد، آنگاه به سوى او روى آورده از تمام معاصى و خطاهايتان توبه كنيد.
«وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ».
اى اهل ايمان! همگى به سوى خدا باز گرديد، از تمام گناهان خود توبه كنيد، باشد كه رستگار شويد.
راغب اصفهانى در كتاب مفردات مى گويد: فلاح در قيامت عبارت است از حيات بدون مرگ، عزت بى ذلت، علم منهاى جهل، غناى بدون تهيدستى .
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً».
اى كسانى كه ايمان آورديد! به جانب خدا باز گشته، از تمام معاصى خود توبه كنيد، توبه ى خالص.
در اين آيات، خداوند مهربان اهل ايمان و غير آنان را امر به توبه مى نمايد، اطاعت از امر حق واجب و موجب غفران و رحمت، و عصيان از امر خداوند حرام و مورث غضب و عذاب، و خزى دنيا و خوارى آخرت و هلاك ابدى و دايمى است.
منبع : پایگاه عرفان