استهزاء و تمسخر

دست انداختن مردم و تحقير كردن آنان، عملى بسيار زشت و گناهى سنگين است.

چه بسا كه انسان شخصى را به مسخره بگيرد و نسبت به او استهزا روا دارد و او را تحقير نمايد، و او از اولياى خدا و از بندگان خاص حق باشد.

قرآن مجيد به شدت مردم را از مسخره كردن يكديگر نهى مى كند و اجازه ى دست اندازى كسى را نمى دهد.

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسى أَنْ يَكُونُوا خَيْراً مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسى أَنْ يَكُنَّ خَيْراً مِنْهُنَّ...» .

اى اهل ايمان! قومى قوم ديگر را مسخره نكند، شايد مسخره شدگان بهتر از مسخره كنندگان باشند، و زنان ديگر زنان را به استهزا و تحقير نگيرند، شايد تحقيرشدگان بهتر از تحقيركنندگان باشند.

رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم درباره ى مسخره كنندگان مردم و تحقير كنندگان اهل ايمان مى فرمايند:

انَّ الْمُسْتَهْزِئينَ يَفْتَحُ لِاحَدِهِمْ بابُ الْجَنَّةِ فَيُقالُ: هَلُمَّ، فَيَجى ءُ بِكَرْبِهِ وَغَمِّهِ، فَاذا جاءَ اغْلِقَ دُونَهُ .

به روى يكى از مسخره كنندگان در بهشت باز مى شود، به او گفته مى شود: به جانب بهشت بيا، به سوى بهشت با غم و غصه اى كه دارد مى آيد، چون به در بهشت مى رسد در به رويش بسته مى شود.

آرى در عرصه گاه قيامت مسخره كنندگان را مسخره مى كنند و تحقير كنندگان را دست مى اندازند تا به مكافات و جزاى عمل زشتشان برسند!

رسول الهى مى فرمايند:

لَا تُحْقِرَنَّ احَداً مِنَ الْمُسْلِمِينَ، فَانَّ صَغِيرَهُمْ عِنْدَ اللَّهِ كَبِيرٌ .

احدى از مسلمانان را تحقير نكنيد، همانا كوچك ايشان نزد خدا بزرگ است.

و نيز آن حضرت فرمودند:

حَسْبُ ابْنِ آدَمَ مِنَ الشَّرِّ انْ يُحْقِرَ اخَاهُ الْمُسْلِمَ .

براى فرزند آدم از بدى و شر همين بس كه برادر مسلمانش را تحقير كند.