روضات الجنات خوانسارى كه در چند مجلد در شرح زندگى بزرگان و علما و دانشمندان و حكما و فلاسفه و اهل عرفان تدوين يافته از خاتون آبادى مؤلف كتاب حدايق المقربين نقل ميكند كه: چند تن از علماى بزرگ شيعه چون حمدانى قزوينى و عبدالجباربن عبدالله مقرى و حسب بن بابويه در شهر بغداد درباره كتاب نهايه شيخ طوسى و تربيب و ابواب و فصولش سخنانى به ميان آوردند و هريك به بيانى برشيخ بزرگوار اعتراض وارد ساختند و بالاتفاق رأى دادند كه خالى از عيب نيست.
همه باهم براى زيارت مرقدمطهر اميرالمؤمنين على (ع) عازم نجف نجف شدند درحالى كه اين جريان در زمان حيات شيخ بود.
با يكديگر قرار گذاردند سه روز روزه بگيرند و غسل كنند و در زيارت شب جمعه از مولا بخواهند كه مسئله كتاب نهايه را براى آنان روشن كند.
اعمال لازم را انجام دادند، شب معين حضرت را درعالم رؤيا ديدند كه فرمود: در فقه اهل بيت كتابى كه شايسته اعتماد باشد و به مسائلش بتوان رجوع كرد مانند نهايه شيخ همان كتابى كه دربارهاش اختلاف داريد تأليف نشده، و علّت اين ارزش آن است كه شيخ آن را براى رضاى خدا و با اخلاص نوشته، درباره موضوعات كتاب شك نكنيد، به مسائلش عمل نمائيد و برابر آن فتوا دهيد، نهايه شيخ به واسطه ترتيب و تفصيلى كه دارد شما را از ساير كتابها بينياز ميدارد.
همين كه از خواب برخاستند هريك گفتند: درباره نهايه خوابى ديده ايم، قرار براين شد كه هركدام به طور جداگانه خواب خود را مشروحاً بنويسند آنگاه با يكديگر مطابقت دهند تا روشن شود در خوابها اختلافى وجود دارد يا نه، پس از نوشتن و مطابقه كردن معلوم شد كمترين اختلافى در خوابهاى ديده شده نيست، همه براى عرض تبريك و تهنيت خدمت شيخ رسيدند، همين كه چشم شيخ طوسى به آنان افتاد فرمود: آنچه را من درباره نهايه گفتم نپذيرفتيد تا از زبان اميرالمؤمنين (ع) در خواب شنيديد.
منبع : پایگاه عرفان