اولين جمله آيه در مورد زن بود:
« زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَ تِ مِنَ النِّسَآءِ »
رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد:
« ما بنى فى الاسلام بناءً أحبُ الى الله عزَّ و جلَّ أعزّ من التزويج »
پيش خدا ساختمانى در اسلام محبوب تر و عزيزتر از ازدواج نيست. كسى كه زن مى گيرد، عبادت مى كند، يعنى دستور خدا و مورد عشق خدا را عمل مى كند.
آن هم زن گرفتن هاى شما، نه زن گرفتن هاى خيابانى. آنها كه زن نمى گيرند، آنها حيوان بازى مى كنند.
مى گويد: بنايى در چهارچوب اسلام محبوب تر و عزيزتر از ازدواج نيست. خدا عاشق ازدواج كردن شما است.
رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد: « من نكح لله » جوانى كه محض خاطر خدا زن بگيرد « و أنكح لله » پدرى كه محض خاطر خدا پسرش را زن بدهد، يا دخترش را شوهر بدهد. پولدارى كه محض خاطر خدا دختر همسايه اش را كه پول ندارد، شوهر بدهد، يا پسر همسايه اش را زن بدهد.
« من نكح لله و أنكح لله استحق ولاية الله »
اين آدم مستحق مى شود كه خدا ولىّ او بشود.
جوانى كه زن بگيرد، دخترى كه شوهر كند، پدرى كه دختر و پسرش را ازدواج دهد، برادرانى كه دستشان مى رسد كه وسائل ازدواج پسر و دختر را فراهم كنند « استحق ولاية الله » مستحق ولايت خدا مى شوند.
« اللَّهُ وَلِىُّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّـلُمَـتِ إِلَى النُّورِ »
منبع : پایگاه عرفان