شيخ انصارى كه از بزرگترين مراجع فقهاى شيعه است، بعد از مرگ مادرش، گريه اش تعجب آور بود. به نظر مردم مى آمد كه ايشان نبايد گريه كند. ايشان كه وارد به آيات قرآن و روايات هستند و واقعا هم حق پدر و مادرشان را ادا كردند.
مجبور شدند به منزل ايشان بيايند و بپرسند، ايشان فرمودند: من براى مردن مادرم گريه نمى كنم، براى اين كه خدا من را از داشتن چنين نعمت پر ثوابى محروم كرده، گريه مى كنم. براى خودم گريه مى كنم، چرا كه قسمت عمده اى از درِ رحمت خدا با مرگ مادرم به روى من بسته شد.
حالا اين دو آيه را عنايت بفرماييد كه بار اين دو آيه خيلى سنگين و باعظمت است:
« أَنَّمَآ » يعنى هر چه بعد از اين « أَنَّمَآ » قرار گرفته است، همين است و دومى ندارد. اگر يك حقيقتى داراى چند چهره يا مصداق باشد، خدا با « أَنَّمَآ » حرفش را شروع نمى كند.
مثلاً راجع به وحدانيت خودش، مى گويد:
« أَنَّمَآ إِلَـهُكُمْ إِلَـهٌ وَ حِدٌ »
عالم يك خدا دارد، غير از او نيست، حقيقت هم غير از اين نيست.
منبع : پایگاه عرفان