در عالم دو پيوند وجود دارد، اولين پيوند، پيوندى است كه در عالم طبيعت، و پيوند ديگر در عالم معنويت، صورت مى گيرد. هر كدام از اين پيوندها، به ويژه براى انسان داراى آثار با بركتى است. پيوندى كه در عالم مادّى صورت مى گيرد، براى كشاورزان ارزش ويژه اى دارد، براى اينكه رشد ايجاد شود، ميوه فراوان به بار بياورد، و عمر درخت و گل طولانى تر شود، اين پيوند را برقرار مى كنند، شاخه اى را به تنه درختى پيوند مى زنند، اين شاخه ضعيف و ناتوان با پيوند خوردن به درخت توانمند، قدرت و توان مى گيرد، خرّم و سرسبز مى شود و ميوه فراوانى در اختيار كشاورز قرار مى دهد.
در عالم معنويت هم پيوند همين كار را انجام مى دهد، آيات قرآن، روايات و معارف الهى، درباره اين پيوند مسائل فوق العاده مهمى را مطرح كرده اند، تا جايى كه پروردگار در قرآن مجيد قطع كننده پيوند را ملعون و از رحمت خدا محروم دانسته است و در يكى از آيات، قطع كننده پيوند را اهل خسارت معرفى كرده است.
منبع : پایگاه عرفان