اميرالمؤمنين عليه السلام با همه وجود به پروردگار مى گفت:
«و أنا عبدك الضعيف الذليل الحقير المسكين المستكين» «1» اين كلمات يك دنيا معنا دارد، ضعيف و ذليل غير از حقير است، مسكين غير از ذليل است، مسكين غير از مستكين است.
براى جبران حقير بودن و ذليل بودن، به تكيه گاه مطمئن ازلى و ابدى تكيه كرده بود و به هيچ عنوان، كسى نمى توانست على را از خدا جدا كند.
جلال الدين مى گويد:
|
اين چه مى گويم به قدر فهم تست |
مردم اندر حسرت فهم درست |
|
منبع : پایگاه عرفان