اگر مربّيان، معلمان، اساتيد، پدران و مادران و خود انسان، دست به دست هم بدهند، اين مسأله را به انسان القاء كنند كه تو مملوك هستى، و داراى يك مالك، وقتى انسان احساس كند مملوك است، ديگر غرور و تكبّر به سراغ او نمى آيد، چون تكبّر ظرف مى خواهد، ظرف آن انسان نادان است، وقتى انسان بفهمد مملوك است، ديگر براى تكبّر ظرفى نمى ماند. ظرف غرور جهل است، وقتى من عالم و دانا باشم، غرور در من راه پيدا نمى كند؛ يعنى جايى كه نور علم و فهم باشد، كبر نمى تواند جا باز كند.
رسول خدا مى فرمايد: همه برنامه ها يا حق است و يا باطل، يا الله است و يا ابليس، يا نور است يا ظلمت، يا دنيا است يا آخرت، همه اينها با هم ديگر ضدّ هستند. اگر خدا با شما باشد، ابليس نمى تواند شما را وسوسه كند. اگر نور در باطن شما است، راهى براى ظلمت وجود ندارد، اگر حقّ در شما است، باطل نمى تواند در شما نفوذ كند.
خدا دو طرفه بودن را قبول ندارد كه يك روز با شيطان باشيم، يك روز با خدا، يك روز با معاويه باشيم، يك روز با اميرالمؤمنين، يك روز با خودم باشم، يك روز با خدا.
منبع : پایگاه حوزه