مظلوميت شيعه‏

شما شيعه اميرالمؤمنين عليه السلام هستيد مكه مى رويد، در زيارت امنيت نداريد، مى خواهيد در بقيع براى چهار امام مظلومتان گريه كنيد اما امنيت نداريد، هيچ جاى دنيا امنيت نداريد. مگر در اينجا همه ما راحت هستيم؟ با بودن اين همه دزد و دزدهاى ميلياردى جابجا كردن پرونده ها، اعمال نفوذها، شما چه امنيتى داريد؟

آيا ما لياقت فضل خداوند را داريم؟

امام زين العابدين عليه السلام مى فرمايد: «2» شما مؤمن ها مجبوريد تا روز مرگتان ميان شش حيوان درنده زندگى كنيد، كه شير، گرگ، سگ، روباه و خوك و گوسفند است كه در جامعه جهانى فقط اين پنج حيوان جاى مانور دارند، و متدينين و شيعيان ما مانند گوسفندى كه گوشت او را تكه تكه مى كنند، يك روز امنيت ندارد.

ما چاره اى نداريم تا در دنيا هستيم، بلاها همراه ما هستند، مگر همه خوب شوند كه بلايى وجود نداشته باشد.

در اين بحث فاعل و قابل كلّ مسائل طبيعى، مذهبى، اعتقادى، بلاها و مصائب، بسيار زيبا مطرح مى شود و جواب داده مى شود. من از مردم گلايه دارم وقتى حادثه اى مى آيد، زلزله، طوفان و سيل مى آيد، در تمام روزنامه ها و رسانه ها، انسان هاى مذهبى و غير مذهبى مى گويند: بلاى طبيعى است، كدام بلاى طبيعى؟

چرا از گناه اسم نمى بريد. چرا پيش بينى هاى پيغمبر صلى الله عليه و آله و ائمه عليهم السلام را نمى گوييد كه اين مصائب به خاطر چه گناهانى بر سر مردم مى آيد.

من در بعضى از مناطق ايران كه دچار حادثه شده، منبر مى رفتم خدا شاهد است، بعضى از مناطقى كه زلزله نود درصد تخريبى آمده و منطقه كشاورزى بوده، اكثر مردم آنجا، شب ها زير درختان مى رفتند، در باغ هاى با صفا عرق مى خوردند و مازاد عرق را زير درخت مى ريختند و قمار مى كردند و روابط نامشروع هم بيداد مى كرد. چرا زلزله، سيل، مصيبت و گرانى نيايد؟

والله گرانى، كمبود، كسادى و زلزله علّت خدايى دارد، اينها را براى مردم بگوييد، بگذاريد مردم بيدار شوند، تا از حوادث كم شود.