تا خداوند اعمال ما را قبول نكند نمى توانيم وارد نماز و روزه شويم، كسى كه يك ماه روزه گرفته است، حتماً خدا روزه او را از اول قبول كرده است. به جاى خدا قبول كند بگوييد: قبول كرد.
پيرمردى بسيار گريه مى كرد، امام صادق عليه السلام فرمود: چرا گريه مى كنى، گفت:
مرگ من نزديك است. ناراحت هستم و مى ترسم. فرمود: شيعه هستيد، گفت: با تمام وجود، فرمود: شيعه ما نبايد بترسد. «1» اگر از فشار قبر مى ترسى، شيعه ما فشار قبر ندارد. از بدهيبتى عزرائيل مى ترسى، عزرائيل از پدرتان مهربان تر بالاى سر شما مى آيد. اگر از زشتى دو ملك برزخ مى ترسى، زيباتر از آنها نيست كه بالاى سر شما مى آيد. بعد از اينكه سؤال كردند و ما هم شما را براى جواب كمك كرديم، در برزخ يك رختخواب براى شما مى اندازند كه نمونه آن رختخواب را هيچ دامادى و شاهى در دنيا نداشته است، ملائكه شما را از خواب بيدار مى كنند كه به محشر وارد شويد، آيا از اين ها مى ترسى.
وضو و عمل بعد از وضو براى چيست؟
«وَ لكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ»
خداوند مى فرمايد: من مى خواهم با مقدارى آب، ظاهر و باطن شما را پاك كنم، نه اينكه وضو پاك مى كند.
«وَ لِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ»
من از كانال اين وضو نعمت خودم را بر شما كامل مى كنم.
«لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ»
وقتى كه حضرت يوسف عليه السلام به پدر گفت: پدر خواب ديدم يازده ستاره، خورشيد و ماه به من سجده كرده اند، پدر به ايشان فرمودند:
«كَذلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ»
خواب تو درست است، در آينده خدا تو را براى امور مهم انتخاب مى كند:
«وَ يُعَلِّمُكَ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحادِيثِ»
دانش و فهم واقعيّات را به تو مى دهد، احاديث در اينجا به معناى خواب تنها نيست، جمع است، نمى فرمايد: «يعلّمك تأويل النوم»، بلكه مى فرمايد: تو را معبّر خواب مى كند، خدا مى فرمايد: «وَ يُعَلِّمُكَ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحادِيثِ» ريشه حقايق را به تو ياد مى دهد. با اين مسيرى كه تو طى مى كنى، تفسير واقعى حقايق را به تو ياد مى دهد،
«وَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ»
بعد از تحمل سختى ها «يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ» در آينده با قدم هاى مثبت عملى و اخلاقى نعمت خدا بر تو تمام مى شود،
«وَ عَلى آلِ يَعْقُوبَ كَما أَتَمَّها عَلى أَبَوَيْكَ مِنْ قَبْلُ إِبْراهِيمَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ»
اين سه آيه در كامل بودن نعمت هاى مادى و معنوى خدا است.
به كلام اميرالمؤمنين عليه السلام توجه كنيد،
«بالتواضع تتمّ النعمة» در برابر خدا و مردم متواضع باشيد، تا خداوند در دنيا و آخرت نعمت مادى و معنوى خود را بر شما كامل كند. خداوند مى فرمايد: به عزّت خود قسم، هر كس در باطن او به وزن دانه ارزن تكبّر نسبت به من باشد، در قيامت او را در جهنم مى اندازم، از همه نعمت ها محروم مى شود. اگر متكبّر بوديد، متواضع شويد، اگر بد بوديد، خوب شويد، يك حرّ بن يزيد در پنج شش دقيقه تبديل به حرّ بن يزيد شد.
منبع : پایگاه عرفان