چنانكه هفتاد سال كمونيست هاى باسواد شوروى سابق مى گفتند همه عامل آفرينش چيزى به نام مادّه ازلى و ابدى كه شكل، قيافه، و صورت ندارد، مى باشد.
ازلى؛ يعنى بوده و به وجود نيامده، كسى هم آن را به وجود نياورده است.
لذا در پاسخ سؤال كنندگان مى گفتند: زيربناى همه آفرينش ماده ازلى است؛ يعنى مى گفت: نپرسيد چه كسى آن را به وجود آورده است، به وجود نيامده، بوده و بعد هم هست و نابود نمى شود.
اين را كه خدا پرستان هم مى گويند،
«يا اول الاولين و يا آخر الاخرين» اما اين اولى است كه امام زين العابدين عليه السلام مى فرمايد: بلاآخر است.
«الاول بلا اول و الآخر بلا آخر»
آنها چاره اى جز اين نداشتند كه از آگاهى باطنى و فطرى استفاده كنند، ولى به جاى اينكه الله بگويند، مى گويند: ماده، مى گفتند: حتماً به وجود آورنده اش هم مادى است. ولى پروردگار در قرآن مى فرمايد:
«لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ»
شايد بسيارى به اين نكته توجه نداشته باشند كه انبيا براى اثبات خدا نيامده اند؛ زيرا در وجود صاحب عالم شكّ وجود ندارد.
«أَ فِي اللَّهِ شَكٌّ»
انبيا آمدند عقايد مردم را پاكسازى كنند؛ اما انبيا نيامده اند خدا را به كسى بدهند، همه خدا را دارند ولى در دريافت آن اشتباه مى كنند.
وقتى از دانشمندان كمونيست مى پرسيد كه اين ماده چه شكلى است، مى گويند اين ماده شكل ندارد ولى شكل مى دهد،
«هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحامِ» «أَ لَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ»
اين آيه اشاره به همين آگاهى باطن است، نمى دانيد كه تمام آسمان ها و زمين و هر چه در اين دو است مسخّر شما انسان ها است. در اين زمينه در عالم جاهل وجود ندارد، همه عالم هستند.
خدا در سوره بقره مى فرمايد:
«وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ»
همه شما عالم هستيد، جهل مربوط به موارد ديگر است. بعد از اين آيه مى فرمايد:
«وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً»
همه نعمت هاى مادى و معنوى را در مسير شما قرار دادم. ولى اين نعمت مادى و معنوى با كوشش و تلاش به دست مى آيد. بدون تلاش وفعاليت به هيچ چيزى نمى رسيم.
منبع : پایگاه عرفان