حقيقت ديگر احسان، يعنى اعمال مربوط به خود را خيلى خوب انجام بدهيد.
اگر نماز و روزه است، به تمام معنا كامل باشد. اگر به ديگران نيكى مى كنيد، بى منت و پنهانى باشد. اگر اين گونه احسان داشته باشيد: «وَ لَانُضِيعُ أَجْرَ الُمحْسِنِينَ» اين محسنين در «من نشاء» هستند. چون جملات آيه با واو عاطفه به هم ربط دارد، به ما مى گويد: اين «من نشاء» بى نظم نيست، كه رحمتم را به شمر و يزيد هم بدهم و بعد بگويم: دلم مى خواست، نه، «من نشاء» مى گويم، و به شما نشان مى دهم كه اين «من نشاء» در علم من، فقط محسنين هستند. مى خواهم به محسنين پاداشم را برسانم. خواستن پروردگار ريشه دار و استوار است.
منبع : پایگاه عرفان