عالمانِ زاهد، شأن هم دارند، اما شأنشان را صرف يارى و هدايت عباد خدا مى كنند. عمرى را به دلسوزى نسبت به بندگان پروردگار مهربان عالم سپرى مى كنند.
و در ميان زاهدان، عارفان «عزيز الوجود» هستند، يعنى آنهايى كه خدا را در دل حس كرده اند و در يك مقامى برتر از زهد، به نام مقام عرفان قرار دارند. مقام عرفان به چه معنا است؟ زاهد، محور زندگى اش زهد است و بر زهد هم تكيه دارد. و اهل نجات است. ولى عارفان فقط بر وجود مقدس حضرت حق تكيه دارند و مى گويند:
|
به دريا بنگرم، دريا تو بينم |
به صحرا بنگرم، صحرا تو بينم |
|
|
به هر جا بنگرم، كوه و در و دشت |
نشان از قامت رعنا تو بينم |
منبع : پایگاه عرفان