اما اگر نعمت ها بر خلاف طرح و برنامه پروردگار مصرف شود، كفران محسوب مى شود. ما مثل يك كارخانه ايم، كه نعمت هاى محصولات غذايى، نور خورشيد و ماه و ستارگان هم در ما ريخته مى شود. اين كارخانه اى را كه خدا ساخته است، كاتاليزور آن هم كه قرآن است مى فرمايد: اين هايى را كه در اين كارخانه مى ريزى، چه مقدار و چگونه بريز و چگونه كليد آن را بزن كه اين نعمت ها در اين كارگاه تبديل به خير دنيا و آخرت شود. اين حرف قرآن است.
اگر صحيح هزينه نشود، خداوند آن انسان منحرف را به يك سنگ افتاده در بيابان تشبيه مى كند كه كسى سراغ آن نمى رود. ميلياردها سنگ در كوير و بيابان ها افتاده است. اما هر كسى كه رد مى شود، نسبت به آن سنگ ها خيلى بى تفاوت گذر مى كند.
منبع : پایگاه عرفان