عهد امامت در نسل پاك ابراهيم عليه السلام‏

إِنّى جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرّيَّتِى قَالَ لَايَنَالُ عَهْدِى الظلِمِينَ»

خدايا! آيا امامت منِ ابراهيم، در نسل هاى بعدى من هم هست؟ فرمود: در نسل تو كه يك بار در دوره عمرشان، حتى يك گناه صغيره كرده باشند، نيست. اين مقام را در نسل تو به كسانى مى دهم كه ورود آنها در دنيا ورود صدق و خروج آنها هم خروج صدق است و در پرونده آنها يك سر سوزن گناه وجود ندارد.

على عليه السلام «امام الناس» است، يعنى تداوم امامت صد و بيست و چهار هزار پيغمبر عليهم السلام على عليه السلام است و به تنهايى، همه انبيا است.

اين معناى «سُلْطنًا نَّصِيرًا» است. يعنى قدرت فوق العاده اى كه اين قدرت با همه وجود از طرف من، يار تو است. اين آيه چه كار كرده است! يعنى حبيب من! اگر تو به تمام اين عظمت رسيدى، دو تا يار داشتى؛ من و على عليه السلام. اگر ما تو را يارى نمى كرديم، اين چراغ ماندنى نبود و تداوم نداشت .