مگر «اصحاب اخدود» اين طور به خدا گره نخوردند كه در قرآن مجيد فرموده است: ذونواس، پادشاه يمن، مردم مؤمن، از مرد و زن را به جرم ايمان به خدا، زنده زنده در آتش سوزاند؟
«قُتِلَ أَصْحبُ الْأُخْدُودِ* النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ* إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ* و هُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ* و مَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّآ أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ»
آن پادشاه، اهل ايمان را در آتش افروخته سوزاند، «وَ مَا نَقَمُوا مِنْهُمْ» يعنى يك جرم بيشتر نداشتند. به نظر ذو نواس، جرم آنها اين بود: «إِلَّآ أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ» آنها به خدا گره خورده بودند و ذونواس اين گره را با فتنه، فساد و زور مى خواست باز كند، اما باز نمى شد. چون گره باز نشد و مؤمنان بى دين نشدند، آنها را زنده زنده سوزاند.
«تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ» اگر رهايى از عذاب دردناك قيامت را مى خواهيد، به خدا گره بخوريد. خود شما هم همين گونه به خدا گره خورديد. همه شما در معرض سخت ترين حملات فتنه ها، آشوب ها و فسادها بوده و هستيد. مخصوصاً در اين چند سال اخير كه قدرت الكترونيك، كارى كرد كه دو هزار كانال ماهواره را تا كنار اتاقِ استراحت مردم كشاند، اما آتش اين فتنه ها، گره ايمان شما را نسوزاند و هنوز مانده ايد. انشاء الله بعد هم بمانيد و با همين اتصال به پروردگار، دنيا را با خوشى، آرامش، سلامت و سعادت، به جانب آخرت ترك كنيد.
منبع : پایگاه عرفان