آيا بهشت آخر جاده است؟ مى گويد: نه «وَ أُخْرَى تُحِبُّونَهَا» يك مرحله ديگر هم هست؛ «نَصْرٌ مّنَ اللَّهِ و فَتْحٌ قَرِيبٌ» خودم يار هميشگى شما مى شوم و همه وجود شما را در گشايش ملكوتى قرار مى دهم. اين را ديگر ما نمى دانيم يعنى چه؟!
البته در سوره توبه هم دارد كه بهشت آخر نعمت هاى او نيست؛
«جَنتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الأْنْهرُ خلِدِينَ فِيهَا وَمَسكِنَ طَيّبَةً فِى جَنتِ عَدْنٍ وَرِضْوَ نٌ مّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ»
در سوره مباركه آل عمران هم همين طور، آمده است؛
«لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِندَ رَبّهِمْ جَنتٌ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهرُ خلِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَ جٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَ نٌ مّنَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ»
منبع : پایگاه عرفان