اولا : عظمت مقام حضرت سید الشهداء بیش از آن است که در فکر و اندیشه کوتاه ما قرار گیرد ، امام حسین (ع) در روز عاشورا از تمام هستی خود در راه پروردگار گذشت و هر آنچه را که داشت در طبق اخلاص تقدیم پروردگار متعال نمود ، و جای تعجب نیست خدایی متعال نیز هر آنچه را که بخواهد در اختیار حضرت سید الشهداء بگذارد هرچه بودت داده ای در راه ما هرچه دارم می دهم در راه تو بنابراین هیچ استبعادی ندارد و جای هیچگونه تردیدی نیست که از برکت اشک بر اباعبدالله الحسین (ع) گناهان گریه کنندهگان مورد آمرزش قرار گیرد و حتی شخصی بهشتی گردد ثانیا : حضور در مجالس ائمه (ع) مورد سفارش آن بزرگوران است ، چنانکه امام رضا (ع) می فرماید : خدا رحمت کند کسی را که در مجلسی بنشیند که امر ما در آن زنده می شود . حضور در مجالس ائمه (ع) انسان را مشمول رحمت الهی می سازد ، مجلس تذکر و موعظه است و انسان را از غفلت بیدار می کند و او را به فکر چاره و اصلاح اعمال و رفتار گذشته اش سوق می دهد .