گناهان، مركب چموش، و خوبى‏ها، مركب رهوارند

آن هايى كه در اوج ديندارى هستند، چشمشان هم باز است. اميرمؤمنان عليه السلام وقتى گناهان را نگاه مى كند، پشت پرد گناهان را اين گونه مى بيند و مى گويد: مجموع گناهان، مركب چموشى است كه نمى شود اختيار آن را در دست گرفت؛ زيرا قدرت چموشى آن خيلى بالا است. هر انسانى كه سوار اين مَركب چموش مى شود و چون نمى تواند اختيار آن را به دست بگيرد، و به تعبير خود نهج البلاغه، چنين اسبى لجام ندارد كه آن را نگه دارد. اين مركب چموش، سوار خود را با چموشى مى برد، و وقتى از چموشى آرام مى گيرد كه سوار خود را تحويل جهنم بدهد. اين نگاه اميرمؤمنان عليه السلام به بدى هاست. اما وقتى حضرت به خوبى ها نگاه مى كند، اسمِ خوبى ها را مَركب رهوار مى گذارد. اين مَركب، سوار خود را بى اذيت، بى ترس، بى وحشت و با امنيت حركت مى دهد، در حالى كه مهار آن هم دست صاحبش است كه كج نرود و بى تقوايى نكند و خوابش هم نبرد. اين مركب خوبى ها، سوار بر خودش را به آخرين منزلى كه مى برد و او را آن جا پياده مى كند، بهشت پروردگار است.