سخن درباره كلمه شيطان بود. كلمه شيطان ، يعنى موجود متمرّد ، سركش و عصيان گر در برابر حق . اگر اين موجود ، سركشى و عصيان را فقط به خودش اختصاص مى داد و در صدد متمرّد و گمراه كردن ديگران نبود ، پروردگار عالم نسبت به او موضع گيرى نمى كرد ، اما چون شيطان در هر لباسى كه هست - لباس انسانى و نامرئى - هدفش ، ايجاد تمرّد و انحراف در عباد پروردگار است ، خداوند متعال نسبت به او موضع گيرى كرده است .
موضع گيرى پروردگار اين است كه: روش و منش او را توضيح داده و به بندگانش هشدار داده است كه در دام برنامه ها ، مكر ، حيله و نقشه او نيافتيد .
او درهمه امور زندگى شما قصد دخالت و ايجاد انحراف دارد . چند مورد آن را از قرآن كريم بررسى مى كنيم .
خداى متعال شيطان و هر موجود گمراه كننده ، انحراف دهنده و عصيان گرى را ، در مقابل و عليه خودش قلمداد كرده و مى فرمايد :
اگر كسى در زندگى خود ، شيطان را انتخاب كند ، به جاى خدا انتخاب كرده است و ما زشت تر از اين انتخاب در عالم نداريم كه انسان دشمن خود و خدا را در زندگى به جاى خدا انتخاب كند .
معامله خيلى خطرناك و بيع و شراى مضرّى است ، تا جايى كه در اين آيه مى فرمايد :
» وَمَن يَتَّخِذِ الشَّيْطَنَ وَلِيًّا مِّن دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِينًا«
كه شايد هشدار دهنده تر از اين آيه را در قرآن كريم نداشته باشيم .
البته شياطين در هر عصر و روزگارى به تناسب آن عصر و روزگار چهره نشان مى دهند و ابزار آنها نيز به تناسب همان عصر و روزگار است .
اغلب كانال هاى ماهواره ها ، سينماها ، تلويزيون ها و سايت ها ، ابزار شيطان هستند . اگر كسى در گردونه فرهنگ اين شياطين قرار گيرد ، قرآن مى گويد : او شيطان را به جاى خدا انتخاب كرده است .
آيه خيلى عجيبى است ؛ هم كلمه »خسر« دارد ، هم »خسراناً « كه مفعول مطلق است كه كنار آن فعل ماضى ذكر كرده است و هم كلمه »مبين « دارد .
خسارت در لغت عرب غير از ضرر است . به امرى مادى مثال بزنم ؛ كسى اول سال ده ميليون تومان در كسب مى گذارد ، يك سال كه مى گذرد ، با دقت حساب مى كند ، مى بيند دو ميليون تومان كم شده است . عرب ، اين را ضرر مى گويد ، ضرر يعنى مقدارى از سرمايه موجود نابود شود . اما اگر سر سال ببيند كل ده ميليون رفته و هيچ چيز نمانده ، اين را عرب »خسران« مى گويد .
منبع : پایگاه عرفان