از مسائل مهمى كه اسلام از همه ما خواسته و به آن وصيت كرده است ، حقيقتى است كه همه انبيا ، ائمه طاهرين و اولياى الهى اجرا كردند و آن مسأله وصيت است - كه خوب است انسان با خط خودش بنويسد - يا گفتار خود را از خود به يادگار بگذارد .
در وصيت دو واقعيت را بايد مورد توجه قرار دهد ، يكى در رابطه با امور مادى خود است و ديگرى در رابطه با امور معنوى .
اما در رابطه با امور مادى ، مؤمن بايد وصيت خود را كاملاً بر اساس آيات قرآن و فقه اهل بيت عليهم السلام بنويسد . البته اميرالمؤمنين عليه السلام در اين زمينه نظر بسيار مهمى دارند و مى فرمايد:
» كن وصىّ نفسك «
وصى خود قبل از مردن باشيد .
برنامه هايى كه در امور مادى مى خواهيد بنويسيد ، كه بعد از مرگ من ، بدهى ها ، خمس و ساير ديون مرا بپردازيد ، اموال مرا مطابق قرآن بين دختر و پسر و همسرم تقسيم كنيد ، حضرت على عليه السلام مى فرمايند : خود شخصاً اين كار را بكنيد .
چرا اميرالمؤمنين عليه السلام امر مى فرمايند : در امور مادى وصىّ خود باشيد ؟ علت آن اين است كه هيچ كسى در اين عالم مانند خود شخص ، دلش براى خودش نمى سوزد . من عمرى است كه شاهد وصيت هاى گروهى از مردم بودم . مردمى كه اهل هيئت ، مسجد ، حسينيه و دين بودند ، ولى تا كنون نديده ام كه به آن عمل شود . تمام مفاد وصيت را بعد از مردن ميت به هم ريختند و خوردند و بردند و عمل نكردند .
گر خود نكنى بر خود رحمى
اميد مدار ز ديگر كس
درست است كه فرزندان ما تا حدى متدين هستند ، اما هيچ ضمانتى وجود ندارد كه بعد از مرگ ما ، بين آنها اختلاف نشود و در پرداخت ديون ما پاى آنها نلغزد .
شخص خيلى مؤمنى در محضر رسمى ثبت اسناد ، وصيت نامه اى را به قيّوميت من نوشته بود . صاحب محضر نيز قبول كرده بود . نوشته بود : بعد از مردن من ، وصىّ من فلانى است كه او اين كارها را بكند .
حدود چهارده سال است كه او مرده است . با بودن دادگسترى و قضات مؤمن و برادرانى كه ما در مراكز قضايى داريم ، به خاطر ايستادگى فرزندانش ، هنوز به وصيت او عمل نشده است ، چون كه بعد از هفتم رحلتش به خانه ما آمدند و گفتند : پدر ما ديوانه و روانى بوده و اين وصيت را نوشته است .
اين مضمون حرف اميرالمؤمنين عليه السلام است :
گر خود نكنى بر خود رحمى
اميد مدار زديگر كس
منبع : پایگاه عرفان