قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

تقواى عملى شناخت و ترك محرمات

 

 بحث در يكى از آيات سوره مباركه اعراف بود. در اين آيه شريفه خداوند متعال به اهل تقوا اشاره مى كند ، البته كسانى كه اين كلاس با عظمت را ، با معرفت به محرّمات الهى و با تمرين بر ترك محرّمات طى كردند، در نهايت اهل تقوا شدند .

 مطلب اول:

 اين معنا را از كجاى آيه برداشت مى كنيم ؟ از اين كه خداوند متعال تقوا را در اين آيه با فعل ماضى استعمال كرده است :

 » إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْاْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَنِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ «

 آنان كه راه تقوا را طى كردند .

 از كجا مى گوييم : كسانى كه با معرفت و با ترك محرمات راه را طى كردند ؟ از آنجا كه بدون شناخت حرام و ترك آنها ، تقوا حاصل نمى شود . اين تقوايى كه حاصل مى شود ، در حقيقت قدرت معنوى و نيروى عظيم باطنى براى انسان به وجود مى آورد كه مى تواند در مقابل هجوم فتنه ها ، فسادها و خطرات مقاومت كند ، شكست نخورد همه اين حقايق از همين » إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْاْ « استفاده مى شود .

 مطلب دوم:

 بنا بر آيات قرآن كريم ، شياطين جنّى و انسى ، مخصوصاً شياطين انسى از ضربه زدن به اهل تقوا نااميد نيستند . با اين كه مى دانند اين ها نيروى معنوى قوى و قدرت باطنى بالايى دارند و شايد احتمال قريب به يقين بدهند كه در حمله به اهل تقوا پيروزى ندارند ، ولى به قدرى گستاخ و بى حيا هستند كه از ضربه زدن به اهل تقوا نااميدى ندارند . اين است كه چشم از اهل تقوا نمى پوشند و هميشه حمله مى كنند.

 لذا پروردگار مى فرمايد :

 » إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَنِ «

  هنگامى كه گروهى از شياطين به آنها مى رسند ، يعنى از اهل تقوا فاصله نمى گيرند و وقتى كه به اهل تقوا مى رسند ، اهل تقوا نسبت به كار ، حرف و تبليغ شياطين جاهل نيستند ، مى دانند كه شياطين از طريق قلم ، تبليغ ، وسوسه ، كتاب ، فيلم و ماهواره پيش مى آيند و ابزار شياطين در زمان ما نيز همين ها است ، لذا شياطين را مى شناسند . آنها همه بر ضد ارزش ها ، انسانيت و فرهنگ خدا هستند . اهل تقوا اين را آگاه هستند و مى دانند .

  » إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْاْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَنِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ «

  به محض اين كه با شياطين برخورد مى كنند ، از طريق ضدّيت فرهنگ شياطين با فرهنگ خدا ، حقايق را به ياد مى آورند كه اينان در مقام تخريب ايمان ، اخلاق ، قيامت و سعادت هستند ، پس با چشم باز شياطين را دفع و تبليغ آنان را خنثى مى كنند . اين مفهوم متن آيه است .

 درباره شيطان سخن بسيار است، ولى بحث كامل و تمام نشد ، چون تمام ميدان هاى حمله او بيان نشد. اما براى اين كه سود و نفع ما از آيه شريفه بيشتر شود ، بحث را در مسأله تقوايى كه در اول آيه مطرح است ، توضيح مى دهم .

 


منبع : پایگاه عرفان
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه