چگونگى ارزيابى مؤمن و فاسق

 شيخ بهايى در كتاب »كشكول« مى نويسد : زن بدكاره اى بود كه وقتى صبح براى نماز وضو مى گرفت ، با همان وضو نمازهاى ظهر ، عصر ، مغرب و عشاى خود را مى خواند و در روز نيز چندين بار زنا مى داد .

 كسى به او گفت : اين وضوى تو چقدر قوى است كه اين همه زنا باطلش نمى كند ؟ دين مى گويد : اگر چرت بزنيد كه هوش از كار بيافتد ؛ يعنى صدايى نشوند يا چيزى را نبيند ، وضو باطل است . وضوى تو چقدر پرقدرت است ؟

 اين ها را در قرآن فاسق مى نامند ؛ يعنى از چارچوب انسانيت بيرون آمده اند و به هيچ كس رحم ندارند كه فكر كنند . اين زن كه با مردى رابطه برقرار كرده است ، نمى گويد كه او زن و بچه دارد ، بعد با جلب محبت او ، محبت اين مرد از آن زن قطع مى شود ، طلاق پيش مى آيد ، بچه ها بى مادر و بى پدر مى شوند و اين بچه ها فردا چه مى شوند ؟

 اين ها را من و شما كه اهل مسجد و هيأت هستيم مى فهميم ، اما آن حيوانات وحشى كه به صورت جنس دو پا هستند ، اما از چارچوب انسانيت بيرون آمده اند ، هرگز اين ارزيابى ها را نمى كنند . اين ها عناوين قرآنى است . علت انتخاب اين عناوين نيز باطن و اعمال مردم است .

 عكس اين عنوان نيز در قرآن هست كه زياد هم آمده است : » يا ايها الذين آمنوا « اين ها رفقاى خاصّ خدا و انسان هستند . وجدان بيدار ، عقل فعّال و انديشه پاك دارند . به جريانات عالم نگاه درست دارند . دل به خدا ، انبيا و ائمه طاهرين عليهم السلام داده اند .