انگلستان جزيره اى در وسط آب است و در اغلب طول سال نم نم باران مى بارد . نه در آنجا مى توان باغ احداث كرد و موادّ غذايى كاشت و نه معدن زيادى در اختيار دارند ، ولى اين كشور بسيار آباد و ثروتمند است . تمام آبادى و ثروت آن نيز محصول چهارصد سال غارت بيش از صد كشور جهان است . اگر اين غارتگرى قطع شود ، اين ها با اين جمعيت صد و چند ميليونى نان خوردن ندارند ؛ يعنى هنوز شكم اين صد ميليون جمعيت با دزدى و غارت سير مى شود .
كشورهايى كه در گذشته ، در اروپا قدرتى مانند قدرت آنها داشتند ، مانند : پرتغال ، بلژيك و اسپانيا ، آنها نيز غارتگر بودند ، ولى جامعه انگلستان به دزدان دريايى معروف هستند ؛ يعنى زمانى اين ها نان نداشتند بخورند ، سوار كشتى مى شدند و در اقيانوس ها و درياها، كشتى هاى كشورهاى ديگر را مى گرفتند ، افراد كشتى را مى كشتند و بار آنها را غارت مى كردند و به لندن مى آوردند .
دولت مردان كشور ما بايد به اين مطلب و معناى قرآنى، خيلى توجه داشته باشند و تا كنون اروپاييان در ايران اين حرفى كه در قرآن آمده است را ثابت كرده اند ، آن مطلب اين است كه پروردگار مى فرمايد :
» إِنَّهُمْ لآَ أَيْمَنَ لَهُمْ «
اينان به هيچ تعهدى پايبند نيستند ؛ يعنى آلودگى و نجس بودن باطن ، اخلاق طاغوتى ، استكبارى و ابليسى دارند و اين ها اجازه نمى دهد كه قراردادى را كه امضا مى كنند ، به آن پايبند باشند .
براى اين كه بدانيد غربى ها چه كسانى هستند ، چند كتاب را كه افراد به اصطلاح روشن فكر نوشته اند را بخوانيد . كتابى به نام : »روابط سياسى ايران و انگليس در قرن نوزدهم « در هشت جلد، شما اين كتاب را بخوانيد ، مى فهميد كه انگليس و اروپا به اندازه يك ميليون سال به ايران جنايت كرده اند .
منبع : پایگاه عرفان