ریا به نظر این جانب به این معناست که انسان زحمت و رنج و مشقتی را برای کاشتن نهالی متحمل شود ، و آن نهال را مواظبت کند و به رشد و محصول برساند و هنگام بهره برداری از آن نهال اره تیزی و تیشه ای را به دست شخصی بسپارد و به او التماس کند که آن را با اره قطع کن و سپس با تیشه از ریشه بیرون آر !ریاکار یعنی انسانی که خود را برای عبادت و کار خیر ، و خدمت مثبت به زحمت اندازد ، عبادت و کار خیر و خدمتی که زمینه ظهور رحمت و قبولی خدا و استقرار پاداشی چون بهشت است ، آنگاه نیتش در حال عبادت و کار خیر و خدمت جلب نظر غیر خدا باشد که آن غیر به خاطر آن عمل از او خوشش آید ، و در حقیقت ریا کار با نیت آلوده اش تیشه به دست دیگران می دهد که عمل مرا از سرزمین رحمت و قبولی خدا ، و از سرزمین بهشت ریشه کن ، کن ، و با نظرت به عمل من آن را از بستان معنویت اره نما.با توجه به این واقعیت می توان با ریا مبارزه کرد و از شر آن رهایی یافت.
ریاکار باید بداند که زحماتش در قیامت مقبول حق نمی افتد و بر اساس روایات به او می ـ گویند برای پاداش اعمالت به کسانی مراجعه کن که خود را به خاطر جلب خشنودی آنان به زحمت عبادت و خدمت و کار خیر انداختی !