اين خطرات قطعى و سنگين است كه اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد: در سخت ترين جنگ ها، وقتى هجوم و آتش جنگ شديد مى شد ما به پيغمبر صلى الله عليه و آله پناه مى برديم،[9] اين پيامبر متين و شجاع، اين پيامبرى كه در رأس همه است، بالاى منبر مدينه فرمود: ترسناك ترين چيزى كه من پيغمبر را نگران كرده و دلم را در امواج ترس فرو برده است دو چيز است: كه بعد از مرگ من سر امتم مى آيد:
«الهوى»
طغيان خطرات درون كه اين مايه هاى خطر شروع به طغيان و فعاليت مى كنندو فرد و خانواده و جامعه را به فساد مى كشانند و يكى هم آرزوهاى دور و دراز امتم.
از جوان بيست و دو ساله مى پرسى كجا مى روى؟ دنبال زمين. براى چه؟ مى خواهم برج بسازم. تو كه سنى ندارى ؟ برج؟ با چه پولى؟ كدام صندلى دار را مى خواهى ببينى و به او بگويى كه من مى سازم و درصدى هم به تو مى دهم، تو اين تداركات را به ما بده، هوى در هوى، خطر در خطر، شهوت در شهوت، كبردر كبر، خيانت در خيانت، تمام اينها محصول آرزوهاى دور و دراز است.
منبع : پایگاه عرفان