راهنمايى از خدا، انجام از بنده

راهنمايى اين دو واقعيت را من به عهده گرفته ام، نه انجام آن را. اين كه بگويم چرا پروردگار عالم حسين بن على را حسين بن على، يا قمر بنى هاشم را قمر بنى هاشم قرار داد و آن لطف را به من نكرد، اين حرف و گفتار نادرستى است.

قمر بنى هاشم هم وقتى به نقطه تكليف رسيد، هدايت پروردگار عالم به او ارائه شد، خودش با علاقه و محبت اين هدايت را قبول كرد، و با راهنمايى پروردگار آن آثار نورانى را در طول عمر تكليفش كه در حدود هفده سال بود، ظهور داد و در سايه راهنمايى هاى پروردگار، اجازه نداد كه يك موج مختصر تاريكى، نفس او را در آغوش بگيرد. تمام اين هفده سال عمر تكليف، فعاليت و روش و منش و كردار و اخلاق خود را هماهنگ با هدايت پروردگار كرد. آثار نورانى عرشى و ملكوتى از مشرق نفس قمر بنى هاشم طلوع كرد.