در روايت دارد: وقتى كه بى من، درب خانه اى را مى زنى، و براى حل مشكل پيش كسى مى روى، يا بى من تمام توجه قلب را معطوف به شخص قدرتمندى مى كنى، من از تو متنفر مى شوم. در روايت دارد: اگر به ثروتمندى، به صندلى دارى، به وكيلى، به وزير، به رئيس جمهور، به فرماندار و استاندارى به خاطر مقام او سلام كنى، دو سوم دين تان را در قلب تان نابود مى كنم.[3] چون هيچ كس در اين عالم كاره اى نيست.
در اواخر سوره يونس مى فرمايد:
« وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ »
اگر من گره اى به زندگى تو بزنم، يك نفر در عالم پيدا نمى شود كه بتواند اين گره را باز كند.
« وَ إِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلاَ رَآدَّ لِفَضْلِه »
و اگر بخواهم خيرى را به تو برسانم، تمام عالم هم جمع بشوند و بخواهند جلوى آن را بگيرند، نمى توانند. شما ببينيد پروردگار عالم همه انبيائش را در دل سخت ترين حوادث، سالم نگهداشت.
منبع : پایگاه عرفان