حالا من مى خواهم پاك شوم، فكر پاك، قلب پاك و اخلاق پاك پيدا كنم، چه كار بايد بكنم؟ پيش چه كسى بروم؟ به چه منبعى مراجعه كنم؟ خودش مى فرمايد: منبع پاكى، قرآن است كه روش پاكى را به شما ارائه مى دهد:
« كَلاَّ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ * فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُ * فِى صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ »
و بعد اين پاكانى كه من براى شما قرار داده ام قرآن طريق وصول به پاكى را براى شما بيان مى كند:
« إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا »
آنها همه پاكى ها را دارند؛ پاكى اخلاقى.
اول بهار بود، امام حسين عليه السلام لب پنجره نشسته بودند. در باغچه ريحان كاشته بودند. مدينه خاكش براى سبزيجات خيلى عالى است. يكى از كارگران خانه امام حسين عليه السلام كه حتما او را خريده بودند ـ آن وقت ها غلام و كنيز مى خريدند،اسلام كارى كرد كه طبيعتا اين خريد و فروش نابود شد، بردگى را از بين برد. اگر اسلام غلام و كنيز مى خريد، نه براى اين كه بار از آنها بكشد، مى خواست آنها را تربيت كند و بروند ـ كنيزى آمد لب باغچه نشست و چندين شاخه ريحان را از خاك بيرون كشيد و ريشه هاى گلدارش را قيچى كرد، يك نخ بست، آورد كنار پنجره و به ابى عبدالله عليه السلام داد.
امام حسين عليه السلام اولين بار كه بو كشيد، فرمود: در راه خدا آزاد هستى، گفتند: چه كار كرده كه آزادش كردى؟ فرمود: خدا در قرآن به من اين اخلاق را ياد داده است:
« وَإِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَآ »
هر كس براى شما كار خوبى كرد، شما بهتر از آن را جواب بدهيد.
پاكى اخلاق، پاكى نگاه، پاكى گوش، پاكى گفتار، پاكى دست، پاكى قدم، پاكى شكم، از همه بالاتر در روزگار ما پاكى شهوت، كه آدم روز قيامت وارد بر خدا بشود كه اين شهوتى كه به ما دادى، خرج شيطان نكرديم.
منبع : پایگاه عرفان