يك كسى صبح بخورد، ظهر هم بخورد، خوب كه قوى شد، آن وقت غروب با يك زن نامحرم قرار بگذارد، براى اين كه دو ساعت با او باشد و با او زنا كند، يعنى مجموع نعمت هاى خدا را بردارد و تحويل گناهان و معاصى و تخلفات ديگر بدهد.
به جاى آنكه چشمش را از سفره عالم پرنور كند، اين نور را خرج ظلمت كند. تمام اين نور الهى را بر چهره هاى زنان و دختران و پسران و شهوات حيوانى مى اندازد و خرج گناه مى كند.
منبع : پایگاه عرفان