سراچه دنيا

امام صادق عليه السلام مى فرمايد:

از بعضى از اهل بيت عليهم السلام روايت شده: اگر دنيا با تمام موجوديتش يك لقمه بود و طفلى آن را فرو مى برد، ما به آن طفل در عين عدم تكليفش رحم نمى كرديم، واى به حال مكلفى كه به خاطر طلب دنيا و حرص بر آن حدود خدا را پشت سراندازد و به قرآن و فرمان هاى الهى توجه ننمايد و رعايت حلال و حرام آن را نكند!!

 [وَالدُّنْيا دارٌ لَوْ أَحْسَنْتَ سُكْناها لَرَحِمَتْكَ وَأحْسَنَتْ وَداعَكَ قالَ رَسُولُ اللّه صلى الله عليه و آله: لَمّا خَلَقَ اللّهُ الدُّنْيا أمَرَها بِطاعَتِهِ فَأطاعَتْ رَبَّها فَقالَ لَها: خالِفى مَنْ طَلَبَكِ وَواقِفى مَنْ خالَفَكِ فَهِىَ عَلى ما عَهِدَ اللّهُ إلَيْها وَطَبَعَها عَلَيْهِ ]

دنيا سرايى است كه اگر مسكن خود را در آن موافق قواعد حضرت رب العزه قرار دادى و به راه شرع و حق از آن بهره بردى به تو رحم مى كند و به هنگام وداع به خوبى با تو وداع مى نمايد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

زمانى كه حضرت حق دنيا را آفريد، او را امر به طاعت كرد، دنيا هم اطاعت حق را پذيرفت، آن گاه به او فرمود: هر كس تو را خواست به سويش مرو و آن كس كه با تو مخالفت كرد و تو را نخواست خود را در اختيارش بگذار، اين دنيا بر عهد خدا و طبعى كه به آن آفريده شده، استوار است و تخلّف نخواهد پذيرفت.

خدايا! ما را از دنيايى كه مانع و حاجب بين ما و توست، حفظ كن و قلب ما را از تعلّق غلط به دنيا معالجه فرما و وجود ما را از اسارت ها نجات بده و راه خير را و سالكان آن راه را به ما بنما كه ما سخت ضعيفيم و با تمام هستى به حضرت تو محتاجيم.