تسليم و كتمان‏

اخنف بن قيس ميگويد: روزى به عمويم صعصقه از درد شديدى كه در دل داشتم شكايت نمودم، مرا ملامت كرد و گفت: برادر زاده هنگامى كه نوعى ناراحتى به تو دست ميدهد اگر به كسى مانند خود شكايت كنى از دو حال خارج نيست يا آن شخص دوست توست كه نهايتاً از هم ناراحت و رنجيده ميشود، يا دشمن توست كه در اين صورت شاد ميگردد، ناراحتى خود را به مخلوقى مانند خود كه قدرت رفع آن را ندارد اظهار مكن، به كسى پناه ببر و دردت را بگو كه تو را به آن ناراحتى آزموده، او قدرت دارد كه درد تو را درمان و برطرف نمايد.

برادر زاده يكى از چشمهاى من مدت چهل سال است از ديدن محروم است، يك نفر را تاكنون از اين مسئله آگاه نكرده ام، حتى همسر و شريك زندگيام نيز نميداند كه يك چشم من نابيناست!!