اما نوشته اند كه: پيغمبر صلى الله عليه و آله وقتى مى شنيد كه در گوشه اى كسى ظلمى كرده، مالى خورده، به ناحق سيلى زده، كار زشتى كرده، تمام رگ هاى گردن مباركشان از شدت ناراحتى بر آمدگى پيدا مى كرد و رنگ مباركشان مى پريد، گويا حال احتضار به ايشان دست داده است.
مگر گناه چقدر سنگين و سخت است؟ مگر پشت پرده گناه چه خبر است؟ مگر موضع پروردگار نسبت به گناه تا چه اندازه در نفرت است؟
عالمى در شيراز بود كه قبرش در حافظيه است و به حاج ميرزا حسين يزدى معروف است. روزگارى مسجد اين عالم، شلوغ ترين مسجد بود. او جزء علماى رده اول زمان قاجاريه در شيراز بود.
روزى براى شيراز حكمران و به تعبير امروزى، استاندار فرستادند. جلسه معارفه گرفت. ادارى ها، نظامى ها و انتظامى ها را دعوت كرد، از جمله چند نفر از تاجران معروف بازار شيراز را نيز دعوت كرد.
براى اين كه ميهمان ها شاد باشند، دسته اى مطرب يهودى نيز دعوت كرد كه بخوانند و بنوازند. جلسه در روز پنج شنبه بود. حاج ميرزا حسين يزدى روز جمعه بعد از نماز ظهر و عصر به منبر رفت. گفت: من شنيده ام كه ديروز در اين شهر، در منزل حاكم ميهمانى بوده و چند نفر از شما بازاريان متدين نيز شركت كرديد. دسته مطرب يهودى تصنيف خواندند و تار و تنبور زده و رقصيدند، خبرش را به من دادند.
طاقت من از شنيدن اين خبر طاق شده است. رنج بيشتر من اين است كه شما
چهره هاى مذهبى چرا در آن جلسه بوديد و هيچ عكس العملى نشان نداديد. از منبر پايين آمد و به خانه رفت و مريض شد. يك ماه نتوانست به مسجد بيايد. اين گونه از پا در آمد.
روزى در طول اين يك ماه، تاجرى آمد تا از بازار شيراز رد شود. به مغازه اى آمد تا جنسى بخرد، صاحب مغازه گفت: چنين پيشامدى در شيراز شده است. تاجر گفت: عاقبت اين پيشامد به خير است؟ تاجر در فكر فرو رفت كه مهم ترين پيشامدى كه شده اين است كه عالمى در اين شهر از شنيدن خبر گناه مريض شده و امروز و فردا مى ميرد و مرد. از شنيدن خبر گناه مى مردند.
اما ما چرا حالتى پيدا نمى كنيم؟ چون خود اين گناهانى كه ما مى بينيم، گرچه خودمان اهل آن نيستيم، همين ديدن ها بين ما و خدا حجاب ايجاد كرده است. اين است كه مى بينيم و ناراحت نمى شويم. اما خبر گناه، اولياى خدا را از پا در مى آورد.
پس آثار گناه با خود گناهكار، در دنيا و آخرت، چه مى كند؟
منبع : پایگاه عرفان