روشنى شب اولياى خدا

رفيق هاى خدا نيز انسان هاى عجيبى هستند. چگونه است كه آنها در شب خوابشان نمى برد و قيمت شب را خيلى خوب مى فهميدند؟

 شب آمد، شب، رفيق دردمندان

 شب آمد، شب، اميد مستمندان

شب آمد، شب كه نالد عاشق زار

 گهى از دست دل، گاهى ز دلدار

* * *

مگر مى كرد درويشى نگاهى

 به اين درياى پر درّ الهى

چشم و گوش ما هنوز به صحنه ها و صداهاى واقعى آشنا نيست.

چه كسى مى تواند اين حرف را بزند كه چند ساعت به اذان صبح مانده، روى پشت بام مسجد كوفه بيايد و به ستاره ها بگويد: شب آخر عمر من است، شصت و سه سال است كه شما در سحر چشم مرا در خواب نديديد.

اما پيغمبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد:

عده اى از مردم  به قدرى شب ها دير مى خوابند كه گويا به خواب مرگ مى روند و صبح نيز به زور بلند مى شوند. حضرت اين را يكى از علائم آخر الزمان شمرده اند، كه مردان و زنان اكثراً دير خوابيده و صبح نيز دير بيدار مى شوند. چرا شب ها زود نمى خوابند؟ فرمود: مردم آخر الزمان اين گونه هستند. من از آنها بيزار هستم و آنها نيز از من بيزارند.