درمان روح از پليدى گناه

 طبابت خدا و رسول صلى الله عليه و آله

 براساس آيات قرآن، معارف الهى، روايات و اخبار، گناه نوعى بيمارى است. اما آيا اين بيمارى قابل علاج و درمان است؟ يا در وجود انسان ماندنى، دايمى و هميشگى است؟ پاسخ آن روشن است: اگر گناه قابل درمان نبود، از اسامى پروردگار مهربان عالم «طبيب» نبود و وجود مبارك اميرالمؤمنين  عليه السلام در «نهج البلاغه » از پيغمبر به «طبيبٌ دوّار بطبّه» تعبير نمى فرمود.[1]

آنچه بر عهده طبيب است، اين است كه به بيمار نسخه بدهد و خدا اين نسخه را داده است. نسخه اش قرآن و مجموع رواياتى است كه براى معالجه اين گونه بيماران نقل شده و در معتبرترين كتاب ها آمده است.

براى اين كه بدانيد خداى طبيب، يقينا بيمارى كه به او مراجعه مى كند را علاج مى كند، فقط به اين آيه در قرآن تكيه كنيد كه حضرت ابراهيم فرمود:

  وَ إِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ 

 من هر وقت بيمار مى شوم، چه كسى غير از خدا مرا درمان مى كند؟ خدا نه تنها براى دردهاى بدن دارو قرار داده است، بلكه مؤثرترين داروها را براى درمان گناهان نيز قرار داده است.

اگر اين بيمارى قابل علاج نبود، چرا در قرآن مجيد آمده است:

  وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٌ وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ 

 آيات قرآن، درمان كننده اى است كه قوى ترين دزدان، فاسدان و گنهكاران حرفه اى را درمان و به عارفان بزرگى تبديل كرده است. قرآن كريم افتادگان در چاه گناهان را بيرون آورد و نجات داد. پيغمبر  صلى الله عليه و آله نيز همين طور است.

مردى به محضر مبارك حضرت ابى عبدالله الحسين  عليه السلام عرض كرد: يابن رسول الله !

أنا رجل عاصٍ فَعِظْنى بِمَوْعظة 

 من بيمار گناه هستم، مرا معالجه كن. امام  عليه السلام با يك نسخه او را معالجه كرد.

بنا به فرموده خدا در قرآن: گناه آتش دوزخ است. در صريح آيات قرآن كريم است كه هر گناهى، بخشى از آتش جهنم است. خدا در قرآن مجيد مى فرمايد: به شما در قيامت:

  بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ 

 پاداش مى دهند، يعنى مجموعه گناهانى كه مرتكب شديد، همان گناهان پاداش شما است و همان گناهان در قيامت آتش دوزخ مى شود.