معبودهاي زنده و باطل

اما معبود ديگر آنان، موجود زنده‌ بود. سمبل اين معبودها فرعون بوده است.

فرعون هم در تاريخ زياد بوده است و مردم نادان از اين فرعون‌ها اطاعت مي‌کردند. در نتیجه فرعونيان هم مردم را به اسارت مي‌گرفتند:

(وَ ما أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشيدٍ)

قرآن مجيد مي‌فرمايد: فرمان‌هاي فرعوني، فرمان حق نبود و در صراط مستقيم صادر نمي‌شد. معبود زندة باطل به عمل باطل دعوت مي‌کند. کسانی خيال مي‌کردند که کارگردان واقعي در زندگي آن‌ها پول يا فرعون بوده است. انبياي الاهي ثابت كردند که فرعون‌ها و اموال، کارگردان زندگي‌تان نيستند. اگر پول مي‌خواهيد، خداوند براي شما در کشاورزي، صنعت، هنر، تجارت، کسب و کار، زکات، خمس، انفاق، مهريه و نفقه مقرر فرموده است. بياييد خودم به شما مال مي‌دهم؛ من به شما پول حلال و پاک مي‌دهم.

اما فرعون به شما مي‌گويد: برو شکم زنان را پاره کن و بچه‌هايشان را قرباني كن. برو کربلا 72 نفر را شهيد كن؛ آن‌گاه زمين و پول به تو مي‌دهم.

پروردگار مي‌فرمايد: اين پول و زمين که پيش خودم فراهم مي‌آيد. من هم امر دارم:

(إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسان)

(أَقيمُوا الصَّلاةَ)

(وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً)

(وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً

(قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ)

(وَ أَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفينَ فيهِ)

تو مي‌خواهي امر فرعون را اطاعت کني؛ اما من هم امر دارم که بيایی و از من اطاعت کنی. امر فرعون تو را به جهنم مي‌برد، ولي امر من تو را به بهشت مي‌رساند:

(أُولئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ اللَّهُ يَدْعُوا إِلَى الْجَنَّةِ)

امر بت‌ها، دعوت به دوزخ است؛ اما امر من، دعوت به مغفرت و جهاد است. شما هر چه را نزد معبودهاي باطل مي‌بينيد، حق آن پيش خود من است. ملك من، بي‌نهايت است.

آن‌ها هم اگر هزينه مي‌کنند، از دارايي من خرج مي‌کنند. مبارزة انبيا براي اثبات خدا نبوده است. ما اصلاً در عالم منکر خدا نداريم و کسي در فطرت خود، منکر خدا نيست. ولي مردم در پرستش، در کنار خدا شريک درست می‌کنند؛ در واقع شريک در عبادت دارند، نه شريک در خالقيت.