خداوند حكيم در سورۀ مبارکۀ فاطر به پيامبر عظيم الشأن اسلام خطاب مي‌فرمايد: تو را در ميان مردم هشداردهنده قرار دادم. هشدار معمولاً نسبت به خطرها و خسارت‌ها و زيان ها است:
(إِنْ أَنْتَ إِلاَّ نَذير)
تو در ميان مردم فقط يک هشداردهنده هستي. از کلمۀ انذار چنين برداشت مي‌شود که وجود مبارک رسول خدا به تمام خطرهايي که در راه زندگي انسان است، آگاه بوده‌اند و به آثار ابدي و هميشگي اين خطرها در روز قيامت بصيرت داشته‌اند.
انسان تا حقايق آيات کتاب خدا را دربارۀ پيغمبر درک نکند و نگاه عالمانه و حکيمانۀ اميرالمؤمنين (ع) را به ارزش‌هاي وجودي پيغمبر حس نکند، محال است بداند که پيغمبر اكرم (ص) در دنيا چه جايگاهي داشته است و در آخرت ايشان در چه جايگاهي قرار خواهد داشت.
اگر انسان به تمام قرآن نازل شده بر پيغمبر اسلام و برنامه‌هايي که آن حضرت ارائه داده اند، عمل کند و عمل خود را به عنوان شکر نعمت وجود پيغمبر قرار دهد، شکری نکرده است.
منبع : پایگاه عرفان