توبه، افق طلوع آمرزش

 غير از آياتى كه در قرآن مجيد و كتاب هاى آسمانى نازل شده است، سخنان مهمى را خداوند به وسيله پيامبران بزرگ خود، به بندگانش ابلاغ كرده است. اين مجموعه سخنان، بسيار مهم، باارزش و پيچيده به رحمت، كرامت و لطف است؛ از جمله، خداوند مى فرمايد :

شش برنامه از سوى من براى شما قرار داده شده است و شش برنامه را شما بايد ارائه كنيد تا همزمان با برنامه هاى شما، برنامه هاى من از افق حيات شما طلوع كند.

اول اين است كه: مغفرتم را براى شما قرار دادم ، اما طلوع اين مغفرت، به زلف توبه شما گره خورده است. اگر توبه از سوى شما تحقق يابد، اين توبه، افق طلوع آمرزش من است. در آيات قرآن و روايات، توضيح داده شده است كه توبه به معناى خروج از گناه و بازگشت به خواسته هاى خداوند است. توبه بى نماز، برگشت به 
نماز است. توبه دروغ و غيبت و تهمت، ترك اين ها است. وقتى اين عمل از بنده صادر شود، به يقين غفران الهى از حضرتش طلوع و ظهور خواهد كرد. به همه گناه كاران هم اعلام شده است كه نااميدى از رحمت او كفر است. گناه است كه انسان گمان كند كه با اين گناهان سنگين، خدا او را نمى آمرزد. از گناهان كبيره، ربا، قتل نفس، زنا و عاق والدين هستند ، ولى قرآن مى فرمايد: همه اين ها حل شدنى اند و آمرزيده مى شوند. آن چه بر آن اصرار شده است، اين است كه گناه كار، به گناه برنگردد و آن را تكرار نكند، اين يك حقيقت است:

 طفيل هستى عشق اند آدمى و پرى

 ارادتى بنما تا سعادتى ببرى

كدام درخواست كننده، به من مراجعه كرده است و من او را رد كرده ام؟ كدام گناه كار توبه كرده است و من او را نيامرزيده ام؟