اگر ما خرج خدا شويم ، پرصرفه ترين تجارت است . من متن اين چهار برنامه را بخوانم كه سخن كامل شود :
« لايَزُولُ قَدَمُ عَبْدٍ يَوْمَ القِيامَةِ بَيْنِ يَدَىِ اللّهِ عز و جل حَتّى يَسْئَلَهُ عَنْ أَرْبَعَ خِصال »
در پيشگاه خدا قدم احدى حركت نمى كند ، يعنى از قبر كه او را بيرون مى آورند ، در قيامت بر سر جاى خود ميخكوب است و نمى تواند تكان بخورد ، تا چهار خصلت را از او سؤال كنند.
اينجا پرسيدن به معنى اين نيست كه من نمى دانم بنده من چه كار كرده است ، بگو كه من آگاه شوم ، نه ، اگر كسى شمّ فهم حديث داشته باشد ، سؤال اينجا به معنى حساب كردن است .
اجازه قدم برداشتن به كسى نمى دهند ، مگر اين كه چهار برنامه او را حسابرسى كنند :
« عُمُرِكَ فِيما أَفْنَيتَهُ »
عمرى كه به تو دادند ، كجا بردى و تمام كردى ؟
« وَ جَسَدِكَ فِيما أَبْلَيْتَهُ »
بدنت را در كجا هزينه كردى ؟
« وَ مالِكَ مِنْ أَيْنَ اكْتَسَبْتَهُ وَ أَيْنَ وَضَعْتَهُ »
پول و اموال خود را از كجا به دست آوردى و در كجا خرج كردى ؟
« وَ عَنْ حُبّنا أَهْلَ البَيتِ »
از عشق و علاقه شما به اهل بيت عليهم السلام مى پرسند ، كه آيا علاقه به اهل بيت دارى يا نه؟
« فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ : وَ مَا عَلامَةُ حُبِّكُمْ يا رَسُولَ اللّهِ؟»
در ميان جمعيت ، كسى كه اين حرف ها را از پيغمبر صلى الله عليه و آله مى شنيد ، به پيغمبر صلى الله عليه و آله عرض كرد : نشانه اين محبت چيست ؟ محبت همه چهارده نفر معصوم را داشته باشد يعنى چه؟ حضرت فرمودند :
« مَحَبّة هذا وَ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى رَأْسِ عَلِىّ بْنِ اَبى طالِبٍ »
خيلى جالب است كه محبت اميرالمؤمنين را همسان با محبت جمع حساب كردند ؛ يعنى اگر همه ما را دارى ، اما حضرت على عليه السلام را ندارى ، ما هيچ رابطه اى با تو نداريم .
رومى نشد از سرّ على كس آگاه
آرى نشد آگاه كس از سرّ اله
يك ممكن و اين همه صفات واجب
لا حول و لا قوّة الاّ بالله
منبع : پایگاه عرفان