اهميت روضه خوانى بر امام حسين عليه‏ السلام

 

امام صادق  عليه السلام مى فرمايد: چشمى كه بر حسين  عليه السلام گريه كند پرقيمت ترين چشم پيش پروردگار است و چشمى كه بر حسين بگريد در قيامت با دو برنامه برخورد مى كند.

يكى: به محض ورود به محشر مادرم زهرا به يارى او و براى دستگيرى او خواهد آمد. هر چشمى كه بر حسين بگريد به محض ورود به محشر دوان دوان پيغمبر اكرم مى آيد و مى گويد: به گردن من حق پيدا كردى و من آمده ام حقت را ادا كنم.

راوى بهت زده مى شود.

برنامه دوّم، مى فرمايد: قبرها كه شكافته مى شود، تمام محشر را صداى گريه مى گيرد؛ تنها كسانى كه بين اين همه گريه كننده مى خندند و سرور دارند، كسانى هستند كه به حسين ما گريه كرده اند. خدا نمى گذارد كه آنجا گريه كنند.

شما در اين جلسات روضه امام حسين  عليه السلام تنها نيستيد؛ به علت اينكه در روايت دارد: يك تعدادى از ملائكه بر مى گردند سر جايشان، وضع و شكلشان عوض شده است. ملائكه ديگر مى گويند: كجا بوديد؟ مى گويند: در روى زمين به نام حسين  عليه السلام مجلسى برپا شده بود، در آنجا شركت داشتيم، به پروردگار  مى گويند: سهم ما چه مى شود؟ خطاب مى رسد: جلسه تمام شده است، ولى شما برويد روى زمين و پرو بالتان را به در و ديوار آن مجلس بماليد، من به شما از حسينم سهم خواهم داد.

امام صادق  عليه السلام در ادامه مى فرمايد: در زير عرش جايى را براى امام حسين  عليه السلام و اصحابش قرار داده اند. بعد خطاب مى رسد: هر مؤمنى كه در دنيا براى حسين من گريه كرده است، هر جا هست بيايد كنار حسين من قرار بگيرد، همه گريه كننده گان مؤمن مى روند، آنهايى كه اشك پاك ريختند، آنهايى كه با دل پاك آمدند، آنهايى كه اگر ناپاك بودند و آمدند و خودشان را پاك كردند و رفتند، همه كنار سيدالشهداء قرار مى گيرند.

بعد امام صادق  عليه السلام مى فرمايد: حوريهاى بهشت كه براى اين گريه كنندگان است، از محشر ملائكه را صدا مى زنند، به ملائكه مى گويند: برويد كنار اين گريه كنندگان و به آنها بگوييد: ما آماده پذيرايى از شما هستيم، چرا نمى آييد.

به ملائكه مى گويند: ما با بودن حسين ديگر نيازى به چيزى نداريم، مى مانند تا وقتى كه ابى عبداللّه حركت كند، آن وقت دنبال او حركت مى كنند.

 

خود مسأله حركت ابى عبداللّه از آنجايى كه ايستاده تا بهشت معركه اى است كه در روايات ما بيان شده است كه اهل جهنم سؤال مى كنند چه خبر است؟ مى گويند: ابى عبداللّه از روى صراط مى خواهد عبور كند، همه آنها به همديگر نويد مى دهند، مى گويند: الان آتش خاموش مى شود، الان عذاب خدا جمع  مى شود.[21]