برای مسلمانان، که در این نقطه از کره زمین زندگی می‌کنند، مسئله جاذبه و دافعه زمین سال‌ها پیش از آنکه نیوتنآن را توضیح دهد، از طریق آیات و روایات روشن بوده است. قرآن مجید می‌فرماید:
«ألم نجعل الارض كفاتا * أحياء وأمواتا * وجعلنا فيها رواسي شامخات وأسقيناكم ماء فراتا».[1]
آيا زمين را فراهم آورنده انسان ها قرار نداديم؟ هم در حال حياتشان و هم زمان مرگشان. و كوه هاى استوار و بلند در آن قرار داديم و شما را آبى گوارا نوشانديم.
با مراجعه به کتاب‌های لغت - مانند المنجد، مصباح المنیر، قاموس و ...- معلوم می‌شود که «کفات» پرنده سریع‌السیری را گویند که هم توان بسط بال خود را دارد و هم توان قبض آن را و در هیچ کتاب لغتی کفات را غیر این معنی نکرده‌اند.
قرآن مجید 1500 سال پیش از این زمین را پرنده سریع‌السیری دانسته دارای دوبال که یک بالش جاذبه و بال دیگرش دافعه است. جالب این است که روزی قرآن مجید این نظر را داده که در دانشگاه جندی‌شاپوردر زمان حکومت ساسانیان، در دانشگاه اسکندریه، و در دانشکده‌های یونانو هند، اساتید برجسته نجوم به دانشجویانشان می‌گفتند که زمین بی‌تردید ساکن است و خورشید به دور آن می‌چرخد. اما قرآن مجید در این باره به دانش دانشمندان زمان خودش تکیه نکرده، زیرا دانش آنان را در این باره مبتنی بر حقیقت نمی‌دانسته است.
منبع : پایگاه عرفان