اهل بیت، پناهگاه شیعیان

محمد بن حسن شمّون می‌گوید:

« در نامه ای به امام حسن عسکری علیه السلام از تهیدستی‌ و رنج زندگی شکایت کردم و در دل خود گفتم مگر امام صادق علیه السلام نفرمود: درحالی که شیعه ما هستید، در رنج و فقر باشید بهتر از این است کنار دشمنان ما غرق خوشی باشید. چون خوشی کنار دشمنان ما تمام می‌شود ولی آثارش در پرونده ‌شما می‌ماند و درقیامت هم با آنها محشور می‌ شوید. ولی با تحمل رنج ها با ما در عالی ترین درجات بهشت خواهید بود. امام درپاسخ نامه‌ نوشتند: وقتی گناهان شیعیان ما انبوه می‌شود، خداوند شوک مالی می‌دهد که آن گناهان آمرزیده شود. البته از خیلی از گناهان هم گذشت می‌کند، پس بعضی از بلاها این منفعت را دارد که انسان را از گناه سبک می‌کند. ما اهل بیت، پناهگاه کسانی هستیم که به ما پناه آورند، یعنی مردم به هرجای دیگر پناه ببرند، آنجا پناهگاه نیست. ما مواظب شیعیان هستیم، آنان را دعا ‌می‌کنیم، و برای آنان طلب آمرزش می‌کنیم، هرکسی روشنایی دل و عقل می خواهد می‌تواند از ما دریافت کند، ما نگهدارکسانی هستیم که به دامن ولایت و امامت ما چنگ بزنند. آنان که عاشق ما هستند در عالی ترین مقام قیامت با خود ما هستند، ولی آنان که از ما رو برگرداندند بعد از مرگ در قیامت به طرف دوزخ می‌روند.»

روز قیامت وقتی صدیقه کبری سلام الله علیها وارد محشر می‌شود. خداوند به ایشان امر می‌کند وارد بهشت شو، ایشان هم امر خدا را اطاعت می‌کند، در ورودی بهشت می‌ایستد، می فرماید: حبیبه من چرا نمی‌روی؟ می فرماید: من تنها در بهشت نمی روم. خطاب می‌رسد چه کسانی را می‌خواهی با خود ببری؟ می‌گوید: آنان که از پدر و همسرم اطاعت کردند، تا به امام حسین علیه السلام می‌رسد، آنان که عاشق حسین من هستند، برای حسین من گریه کردند، در راه حسین من مال مصرف کردند، خطاب می‌رسد حتی آنان که رفیق عاشقان حسین بودند آنها را هم صدا کن، تا نوبت به شفاعت از دیگران می‌رسد. پیامبراکرم و امیرالمؤمنین علیه السلام هم بقیه مردم را شفاعت می کنند.