مؤمنان و مصرف درست نعمت‌ها

پیامبر عظیم‌ الشأن اسلام(ص) می‌‌فرماید: بهشت از همین راه ساخته می‌‌شود، معمار و بنّای بهشت، خود شما هستید. شما اگر نعمت‌هایی را که در اختیار دارید هماهنگ با خواسته‌های پروردگار خرج کنید، سازنده، مالک و وارث بهشت هم شده‌اید. در سوره مبارکه مؤمنون پروردگار بزرگ عالم، ابتدا ویژگی‌های مؤمنان را مطرح می‌کند و سپس می‌فرماید: )أُولئِكَ هُمُ الْوارِثُونَ * الَّذِينَ يَرِثُونَالْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيها خالِدُون (.

در باره اولین ویژگی، یعنی نماز می‌فرماید: )قَدْ أَفْلَحَ الْمـُؤْمِنُونَ * الَّذينَ هُمْ في صَلاتِهِمْ خاشِعُون(. ببینید در نماز چقدر نعمت به کار گرفته می‌‌شود: دست و پا، فکر، قلب، مغز و روان، همه در نماز به کار گرفته می‌‌شوند و این یکی از راه‌های صحیح خرج کردن نعمت‌هاست.

سپس می‌‌فرماید که مؤمنان هیچ نعمتی را بیهوده خرج نمی‌‌کنند: )وَ الَّذينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُون (. این عدم لغو فقط مربوط به زبان نیست، بلکه مؤمنان در همه امور از لغو اعراض می‌‌کنند. آنها در امور مالی، در رفاقت، در امر خانه و خانواده و در امر اجتماع اهل لغو و بیهوده‌کاری نیستند. امیرمؤمنان7 در همین ماه مبارک رمضان به حضرت مجتبی و حضرت سید الشهدا8 فرمود: «وَ اعْمَلَا لِلْأَجْر»؛ حسن‌جان و حسین‌جان! تا لحظه بیرون رفتنتان از دنیا برای خدا کار کنید که چیزی به دست بیاورید. بیهوده کار نباشید و فقط برای خدا کار کنید. لغو یعنی برای دیگران کار کردن، به عشق دیگران چرخیدن، به عشق دیگران زنده بودن و به عشق دیگران حرکت کردن.

پیامبر(ص) می‌فرماید: در روز قیامت سه نفر وارد محشر می‌شوند. به یک نفرشان می‌‌گویند چه عملی آوردی؟ می‌گوید: خدایا تمام قرآنت را برای رضای تو فرا گرفتم، خواندم و به دیگران هم یاد دادم. خداوند می‌فرماید: دروغ می‌گویی و تمام ملائکه هم می‌گویند: دروغ می‌‌گویی! بعد به او خطاب می‌‌رسد: تو قرآن را یاد گرفتی، خواندی و تبلیغ کردی فقط برای این که مردم بگویند عجب قاری و معلم خوبی هستی. مزد تو هم همان بوده که در دنیا تحقق پیدا کرده و همان‌طورکه می‌‌خواستی مردم تو را بشناسند، آنان هم شناختند و معروف شدی.

به دیگری می‌‌گویند تو چه کار کردی؟ می‌‌گوید: ثروت و مالی را که به من دادی، در راه تو به قوم و خویشان، به مستحقان و به حسینیه و مسجد دادم. خطاب می‌رسد دروغ می‌‌گویی و ملائکه هم می‌‌گویند دروغ می‌‌گویی! تو مالت را دادی به خاطر این که بگویند که خیلی آقاست و خیلی کرم دارد و مردم هم همین را گفتند و این همان مزدت بود که گرفتی.

به سومی می‌‌گویند تو چه کار کردی؟ می‌‌گوید: جنگ بین اسلام و کفر بود و من مخلصانه رفتم دشمنت را کشتم و خودم هم شهید شدم. خطاب می‌‌رسد دروغ می‌‌گویی و ملائکه هم می‌‌گویند دروغ می‌‌گویی، برای این که همه نظر تو این بود که قهرمان شوی و بگویند عجب آدم پر دل و شجاعی است و این هم برایت محقق شد. پس تو هم چیزی را طلبکار نیستی.

برای خدا کار کنید که چیزی نصیبتان شود. اگر نعمت‌ها در راه خودش خرج شود، شما در حقیقت معمار و سازنده بهشت می‌‌شوید و بالاتر از آن، در حوزه جاذبه رضایت دوست قرار می‌‌گیرید که این از بهشت بالاتر است. این بهشت معنوی است و فاصله‌‌اش با بهشت عادی، فاصله میان بدن و جان است.