ایَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَن یَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ یَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاء وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ
اى كسانى كه ایمان آورده اید، هر كس از شما از دین خود برگردد، به زودى خدا گروهى [دیگر] را مى آورد كه آنان را دوست مى دارد و آنان [نیز] او را دوست دارند. [اینان ] با مؤمنان، فروتن، [و] بر كافران سرفرازند. در راه خدا جهاد مى كنند و از سرزنش هیچ ملامتگرى نمى ترسند. این فضل خداست. آن را به هر كه بخواهد مى دهد، و خدا گشایشگر داناست.
درباره اینكه آیه فوق اشاره به چه اشخاصى مى كند و منظور از این یاوران اسلام كیانند كه خدا آنها را به این صفات ستوده است! در روایات اسلامى و سخنان مفسران بحث بسیار دیده مى شود. در روایات زیادى كه از طرق شیعه و اهل تسنن وارد شده مى خوانیم كه این آیه در مورد على (علیه السلام ) در فتح خیبر، نازل شده است.
به خدا سوگند پرچم را فردا به دست كسى مى سپارم كه خدا و پیامبر را دوست دارد و خدا و پیامبر نیز او را دوست دارند، پى در پى به دشمن حمله مى كند و هیچگاه از برابر آنها نمى گریزد و از این میدان باز نخواهد گشت، مگر اینكه خدا به دست او پیروزى را نصیب مسلمانان مى كند
و لذا مى بینیم كه پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) بعد از عدم توانائى عده اى از فرماندهان لشگر اسلام براى فتح خیبر، یك شب در مركز سپاه اسلام رو به آنها كرد و فرمود: لا عطین الرایة غدا رجلا، یحب الله و رسوله و یحبه الله و رسوله ، كرارا غیر فرار، لا یرجع حتى یفتح الله على یده : به خدا سوگند پرچم را فردا به دست كسى مى سپارم كه خدا و پیامبر را دوست دارد و خدا و پیامبر نیز او را دوست دارند، پى در پى به دشمن حمله مى كند و هیچگاه از برابر آنها نمى گریزد و از این میدان باز نخواهد گشت ، مگر اینكه خدا به دست او پیروزى را نصیب مسلمانان مى كند.
در روایت دیگرى مى خوانیم هنگامى كه از پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) درباره این آیه سؤ ال كردند دست خود را بر شانه سلمان زد و فرمود: این و یاران او و هموطنان او هستند. و به این ترتیب از اسلام آوردن ایرانیان و كوششها و تلاشهاى پرثمر آنان براى پیشرفت اسلام در زمینه هاى مختلف ، پیشگوئى كرد. سپس فرمود: لو كان الدین معلقا بالثریا لتناوله رجال من ابناء الفارس : اگر دین (و در روایت دیگرى اگر علم ) به ستاره ثریا بسته باشد و در آسمانها قرار گیرد، مردانى از فارس آن را در اختیار خواهند گرفت . و در روایات دیگرى مى خوانیم این آیه درباره یاران مهدى (علیه السلام ) نازل شده است كه با تمام قدرت در برابر آنها كه از آئین حق و عدالت مرتد شده اند مى ایستند و جهان را پر از ایمان و عدل و داد مى كنند.
این آیه درباره یاران مهدى (عج) نازل شده است كه با تمام قدرت در برابر آنها كه از آئین حق مرتد شده اند مى ایستند و جهان را پر از ایمان و عدل مى كنند
متاسفانه تعصبهاى قومى در مورد این آیه به كار افتاده و افرادى را كه هیچگونه شایستگى ندارند و هیچیك از صفات فوق در آنها وجود نداشته به عنوان مصداق و شان نزول آیه شمرده اند، تا آنجا كه ابو موسى اشعرى كه با حماقت كم نظیر و تاریخى خود، اسلام را به سوى پرتگاه كشانید، و پرچمدار اسلام ، على (علیه السلام ) را در تنگناى سختى قرار داد از مصادیق این آیه شمرده اند!
منبع : پایگاه اطلاع رسانی تبیان