پيامدهاى بى‏فكرى‏

در مباحث پيشين، اين نكته گذشت كه هر كس فكر نكند يا حيوان مى‌شود:
«يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ».
در حالى كه كافران همواره سرگرم بهره‌گيرى از [كالا و لذت‌هاى زودگذر] دنيايند و مى‌خورند، همان‌گونه كه چارپايان مى‌خورند.
يا درنده مى‌شود:
«إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ».
اگر به او هجوم برى، زبان از كام بيرون مى‌آورد، واگر به حال خودش واگذارى [باز هم‌] زبان از كام بيرون مى‌آورد.
يا شيطان مى‌شود:
«كَما يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ مِنَ الْمَسِّ».
مانند به پاى خاستن كسى كه شيطان او را با تماس خود آشفته حال كرده [و تعادل روانى و عقلى‌اش را مختل ساخته‌] است.
اما هر كس فكر كند، الهى خواهد شد. از اين رو، قرآن مجيد اصرار دارد كه مردم در آثار الهى انديشه كنند.