يكى از سوره‌هاى قرآن به نام اين حيوان است كه يكى از آثار وجود خداست. آيا غير از يك مدير عاقل كسى مى‌تواند به يك كارتونك كوچك اين قدر قدرت و دقت بدهد؟
در عنكبوت قدرت و دقت زيادى نهفته است، با اين‌كه اگر آن را بلند كنيد خواهيد ديد كه وزنى ندارد. او، در شكار، مخترع بهترين دام‌هاى عالم است كه آن را با تار درست مى‌كند. ماده اوليه تارهاى بسيار نازك او كه شبيه نخ ابريشم است در دهان اين حيوان درست مى‌شود كه آن را مى‌تاباند و در ساختن دام خود از آن استفاده مى‌كند. شكلى هم كه او به خانه و دام خود مى‌دهد شكلى هندسى است؛ يعنى اگر ظريف‌ترين گونياها را هم بياورند و زاويه‌هاى موجود در آن را اندازه بگيرند، با هم فرقى ندارند. او اين تار را كنار جوى آب مى‌سازد، ولى خودش در آن نمى‌ماند، زيرا مى‌داند كه اگر شكار او را ببيند به دام نخواهد افتاد. او تار را درست مى‌كند، بعد پلى در فاصله چند مترى مى‌سازد و در آن پنهان مى‌شود. پُل او نخ بسيار باريكى است كه خود آن را ريسيده است. سپس، صبر مى‌كند تا مقدارى باد بوزد تا اين نخ را سوار باد كند، در حالى كه با دهانش آن سوى نخ را گرفته است. وقتى باد اين نخ را به جلو مى‌راند، او آن را به طرف ديگر جوى يا به ديواره‌اى مى‌چسباند، طورى كه ديگر باد نمى‌تواند آن را تكان دهد.
عنكبوت شش پاى بلند دارد. پاهايى كه سه شكستگى در خود دارند. او با پاها بر روى اين نخ نازك به سرعت ليز مى‌خورد. به راستى، او اين همه كار را از كجا ياد گرفته است؟ چه كسى به او گفته كه وقتى مى‌خواهى نخ پُل را درست كنى بايد صبر كنى تا باد بيايد؟ از كجا مى‌داند كه مقاومت پُل چه قدر بايد باشد كه بتواند با آن هيكل و به وسيله آن پاها روى آن ليز بخورد و اين نخ پاره نشود؟
اگر بخواهيم ميان پُل‌هايى كه ما روى جاده‌ها يا رودهاى خودمان مى‌سازيم و پُل عنكبوت مقايسه كنيم، خواهيم ديد كه پُل او محكم‌تر و قوى‌تر از پل‌هاى ماست.
وقتى جوى پُر از آب مى‌شود و پل را خراب مى‌كند و باد هم نمى‌وزد، او بلافاصله برگ‌ها را جمع مى‌كند و با يك مقدار تار كه شبيه ابريشم يا حرير است، برگ‌ها را مانند كِشتى به هم مى‌چسباند. بعد، خودش در آن مى‌پَرد و از روى كشتى به دامى كه گسترده بود مى‌رود!
كشتى سازى را چه كسى به او ياد داده است؟ زاويه‌گيرى را چه كسى به او ياد داده است؟ چطور اين تخته‌هاى كشتى را به هم وصل مى‌كند كه آب آن را نشكند؟ تعادل كشتى را چطور حفظ مى‌كند؟ او هيچ وقت بيرون زندگى نمى‌كند، بلكه هميشه سنگر درست مى‌كند و براى آن درى در نظر مى‌گيرد و در آن به هيچ خطرى برنمى‌خورد و شب هم راحت مى‌خوابد. چه كسى اين كارها را به او ياد داده است؟
منبع : پایگاه عرفان