استاد انصاریان تبیین کردند؛ فضل محبان علی در روایتی از عبدالله بن عمر بن خطاب

استاد حسین انصاریان، مفسر قرآن کریم در بیست و سومین جلسه از سلسله سخنرانی‌‌های «رحمت الهی» در روز یست و هفتم ماه مبارک رمضان در مسجد حضرت امیر(ع) تهران اظهار داشتند: معتبرترین و باارزش‌ترین روایات در میان کتاب‌های اهل‌سنت و شیعیان، روایاتی هستند که سلسله سند آن‌ها کاملا مشخص است.

ایشان فرمودند: اغلب روایات شیعیان در سلسله سند به اصحاب حضرت زین العابدین، امام باقر، امام صادق، حضرت موسی بن جعفر و امام رضا(ع) باز می‌گردد؛ روایات اهل‌سنت نیز اغلب به ابو سعید خبری، ابو هریره، معاذ بن جبل، عایشه و عبدالله بن عمر بن خطاب باز می‌گردد.

استاد انصاریان ابراز کردند: در کتاب‌های علمای اهل‌سنت روایتی با سلسله سند به عبدالله بن عمر بن خطاب منتسب شده است که از اهمیت بسیار بالایی در ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) برخوردار است.

ایشان خاطرنشان کردند: عبدالله بن عمر در روایت فوق می‌گوید که با جمعی نزد حضرت رسول اکرم(ص) آمده و نظر ایشان درباره امیرالمؤمنین علی(ع) را خواستیم. پیامبر اکرم(ص) برآشفته شده و رنجیده شدند و گفتند «چه شده‌اند افرادی که منکر فضائل امیرالمؤمنین(ع) و کسی هستند که جایگاهش نزد خدا مثل جایگاه من است؟ آگاه باشید هرکه علی را دوست دارد، مرا دوست دارد و هرکس مرا دوست دارد، خدا از او راضی است».

پیامبر اسلام در ادامه این روایت اهل‌سنت می‌فرمایند «کسی که علی را دوست دارد، لازم می‌شود که خدا پاداشی مثل بهشت به او عطا کند؛ کسی که علی را دوست دارد، تمام فرشتگان برای او طلب مغفرت می‌کنند، هشت در بهشت را بروی او باز می‌کنند تا بدون رسیدگی به پرونده وی، از هر دری که خواست وارد بهشت شود؛ هر کسی علی را دوست دارد، قیامت پرونده‌اش در دست راست است و خداوند پرونده او را همچون پرونده انبیاء نگاه می‌کند؛ هر کسی علی را دوست دارد، از دنیا بیرون نمی‌رود مگر این‌که از آب کوثر و میوه درخت طوبی بخورد و جای خود در بهشت را ببیند».

همچنین در ادامه این روایت اهل‌سنت از حضرت محمد(ص) آمده است که فرمودند «هر کسی علی را دوست دارد، خدای متعال تمام سختی‌های مردن را برایش آسان می‌کند و برزخش را باغی از باغ‌های بهشت قرار می‌دهد؛ هر کس علی را دوست دارد، خدا در بهشت به هر رگی که در بدن دارد، یک حورالعین هدیه می‌گیرد و به او می‌گویند اجازه داری که 60 نفر از خانواده‌ات را شفاعت کنی و به بهشت بیاوری؛ به او می‌گویند به تعداد موهای بدنت، به تو در بهشت شهر داده‌ایم».

پیامبر در ادامه روایت فوق در کتب اهل‌سنت به سکرات موت مؤمن اشاره کرده و می‌فرمایند «کسی که علی را دوست دارد، خداوند به ملک الموت می‌گوید مانند جان انبیاء جان این محب علی را بگیر؛ خدا به نکیر و منکر می‌گوید که با ظاهری نزد محب علی بروید که نترسد؛ برزخش را پر نور می‌کند؛ برزخش را از هر طرف به اندازه 70 سال گسترده می‌کند؛ روز قیامت عاشق علی نورانی وارد می‌شود؛ هر کسی عاشق علی باشد خدا او را صدیقین و شهدا و صالحین در زیر سایه عرشش قرار می‌دهد و او را از تمام سختی‌های قیامت در امان خود قرار می‌دهد».

همچنین در ادامه روایت حضرت رسول اکرم(ص) که عبدالله بن عمر بن خطاب آن را نقل می‌کند، آمده است، «کسی که علی را دوست دارد، تمام عبادات و خدمت‌هایش را خداوند قبول می‌کند و تمام گناهانش را می‌بخشد؛ خدا او را به بهشت می‌برد و یک رفیق را نزد او می‌گذارد که آن رفیق حمزه سید الشهدا است؛ هر کس عاشق علی شود، خدا حکمت را در دلش پا بر جا می‌کند و زبان درست گویی برایش قرار می‌دهد و درهای بهشت را بروی او باز می‌کند؛ هر کس علی را دوست داشته باشد، فرشته‌ای از زیر عرش او را صدا می‌زند که کارهایش را از سر بگیرد چراکه خدا تمام گناهان گذشته‌ات را بخشیده است».

پیامبر اسلام در ادامه این روایت اهل‌سنت می‌فرمایند «هر کسی علی را دوست دارد، هنگامی که از قبر می‌آید چهره‌ای همچون ماه درخشان دارد؛ کسی که علی را دوست دارد، خدا روز قیامت برایش تاج کرامت می‌گذارد و لباس عزت و آبرو به او می‌پوشاند؛ کسی که علی را دوست دارد، از صراط همچون برق جهنده می‌گذرد و در این مسیر هیچ رنجی نمی‌بیند؛ هر کسی علی را دوست دارد، خدا او را از دوزخ آزاد کرده است؛ دل عاشق علی را نمی‌گذارد دچار نفاق شود؛ گذرنامه عبور از صراط را به دست او می‌دهد و وعده امان از عذاب را به وی می‌دهد؛ هر کسی علی را دوست دارد، خدا پرونده‌اش را جلوی مردم باز نمی‌کند؛ برای کشیدن اعمالش ترازو نمی‌گذارد؛ به او می‌گویند وارد بهشت شو که حسابی نداریم؛ هر کسی علی را دوست دارد از حساب و میزان و صراط نترسد که خدا به او امان نامه داده است».

حضرت نبی اکرم(ص) در پایان روایت فوق از کتب اهل‌سنت به فضل محبان اهل‌بیت معصومین(ع) اشاره داشته و می‌فرمایند «هر کسی بر اساس عشق به اهل‌بیت معصومین(ع) بمیرد، فرشتگان با او مصافحه می‌کنند؛ به محض این‌که وارد قبر می‌شود، ارواح انبیاء به زیارتش می‌آیند؛ هرچه حاجت نزد خدا داشته که برآورده نشده‌اند، در قیامت برآورده می‌شوند؛ کسی که بر اساس عشق به اهل‌بیت بمیرد، بر ایمان مرده است؛ (خدای متعال قسم به عزت و جلال خود خورده که مؤمن را وارد جهنم نمی‌کند)».