همه کافران، بی دینها،شیادان،مزوران و......جلوی چشمانم به موقعیت های مالی،ازدواج،...رسیدند ولی من هنوز اندر خم کوچه نماز و دعا و عبادت هستم.آیا بازباید بشنوم کلمه قسمت نیست و یاسرنوشت همین است؟

آیا تمام سعادت انسان در رسیدن به مقاصد مادی است؟ آیا انسان خلق شده است که فقط به خواسته های مادی و جسمی خود برسد؟ براستی اگر اینگونه بود بعثت انبیا چه دلیلی داشت. و آیا شما یقین دارید که کافران به تمام مقاصد خود رسیده اند، اگر اینگونه است چرا بدون آرامش و همیشه حریص تر و تشنه تر از دیروز و گذشته زندگی می کنند.

نیاز انسان به دین یک نیاز تصنعی و ساختگی نیست. خود می دانید که کم نیستند مومنانی که با کوشش و تلاش پیگیر خود توانسته اند زندگی عزت مندانه برای خود بسازند. اهل ایمان، نماز و روزه و عبادت و دعا را برای رسیدن به دنیای مادی خلاصه نمی کنند بلکه آن را ابزاری برای حصول به دنیایی زنده و پویا می دانند. بنابراین باید با توکل و با صبر و بردباری و به همراه آن به تدبرو چاره جویی از مشکلات عبور نمایید.