بدان در عالم برزخ هميشه آرزو مى‌كنند كه قيامت برپا نشود. گوشه‌اى از برزخ ايشان را از قرآن براى شما ذكر كنم. كلمه برزخ در قرآن آمده و به معناى حائل است. دنيا، برزخ و قيامت. از وقت مرگ انسان تا برپا شدن قيامت، هر مقدار كه زمان آن طول بكشد، برزخ ناميده شده كه حائل بين دنيا و قيامت است. نه كاملًا آثار دنيا را دارد و نه كاملًا آثار آخرت را. دنيايى است بين دنيا و آخرت.
آيه‌اى در سوره مباركه مؤمن است. كه درباره متجاوزان، ستمگران، ظالمان، بى‌دينان، لاييك‌ها و كارگزاران اهل ظلم و كسانى كه در گناه حرفه‌اى بوده‌اند مى‌باشد؛ چون مؤمن گاهى دچار لغزش مى‌شود، قرآن اين مؤمن را گنهكار حرفه‌اى نمى‌داند، بلكه خطاكار مى‌داند.
اما كسى كه با كمال غرور و گستاخى همه چيز عالم را به مسخره مى‌گيرد و هر كارى دلش مى‌خواهد، مى‌كند، وقتى او را وارد برزخ مى‌كنند، چون انسان در هر حدّى از غرور، تكبر، قدرت و ثروت باشد، بالاخره مى‌ميرد.
منبع : پایگاه عرفان